Yra van Dijk
Yra van Dijk leest graag tegen de draad in. Als essayist en recensent, en als hoogleraar Moderne Nederlandse Letterkunde in Mondiaal Perspectief aan de Universiteit Leiden gaat ze op zoek naar datgene wat meestal over het hoofd wordt gezien.
Het medium zelf in de poëzie van Tonnus Oosterhoff of in een roman van Couperus. De traumatische geschiedenis in het werk van Arnon Grunberg (Afgrond zonder vangnet, 2018). Of de witte plekken in het gedicht (Leegte die ademt, 2006). Slavernij-herinnering in de postmoderne Caribische literatuur van Astrid Roemer of Boelie van Leeuwen (2020).
Ze schrijft voor wetenschappelijke tijdschriften, maar ook voor NRC Handelsblad, De Groene Amsterdammer en andere bladen. Denkt als toezichthouder mee over het Literatuurmuseum en de Nederlandse Boekengids. Studeerde in Italië, Engeland en Nederland. Ging een jaar naar Californië (USCD) om digitale literatuur te bestuderen. Geeft prikkelende lezingen en maakt daarin duidelijk waarom literatuur ertoe doet.
Yra van Dijk, ‘’t Ding schommelt zo tegen mijn hoedendoos’. Over Multatuli en Freud’.
Idee 1138-1145 Wat Max Havelaar voor de Javaan was, was Woutertje Pieterse voor het kind. De ontwikkeling van een jongen met een ‘stadskleurig gezichtje’ en zijn liefde voor het ‘onzindelijk genot’ dat lezen heet, verspreid over de Ideën, is een stevige kritiek...
Afgrond zonder vangnet. Liefde en geweld in het werk van Arnon Grunberg
Welkom in de wereld van Arnon Grunberg. Hopelijk bent u klaar voor een rondleiding die niemand spaart, want zachtzinnig gaat het er niet aan toe in zijn romans. Grunbergs hoofdpersonen zijn steevast pechvogels met niets dan goede bedoelingen, die aan het einde van het...